http://profile.imeem.com/35Vm6/music/xM6DYIKw/godfather_theme/



Directed by Ingmar Bergman

Writing credits Ingmar Bergman


Bibi Andersson

Alma, The Nurse

Liv Ullmann

Elisabeth Vogler, The Actress



Persona

Persona Aktris Elisabet Vogler, bir oyun sırasında aniden sessizliğe bürünür ve bir daha konuşmaz. Genç kadın, doktor tavsiyesiyle deniz kıyısında ıssız bir eve çekilir. Yanında sadece hemşire Alma bulunmaktadır. İki kadın arasındaki sessizliği Alma’nın konuşmaları böler. Giderek iç dünyası hakkında daha fazla konuşmaya başlayan Alma, sonunda kendini beklenmedik bir psikolojik savaşın içinde bulur. Ruhsuz bir dünyada duygularının hala canlı olduğuna inanmak isteyen bu iki insan, sonuçta birbirlerinin kimliğini ele geçirmeyi denerler. Artık yanıtlanması gereken soru, kimin hasta kimin bakıcı olduğu değil, gerçekte iki farklı kadın mı yoksa tek bir benlik mi olduklarıdır. Anlatan bir sesle, dinleyen bir yüz arasındaki diyalog şeklinde başlayan film, sonunda iki karakterin içiçe geçmesiyle iki yüzün farklı kompozisyonları olarak son bulur. Persona, sinemada modernizmin en çarpıcı örneklerindendir.

okuyucu notları:

O Gerçek dünyanın karmaşıklıgından ve toplumsal sorunlardan uzak kendi içinde melankolik,kapalı filmler çeken yönetmen bu filminde; afişinden tutun,jenerigine kadar çok saglam bir konuyu gösterişten uzak tutan,sinematografik ile dramatik havayı çok iyi bir şekilde yakalayan kendi içindeki hırsını gösteren sıkı bir filme imza atmış Bergman.Bu filmdeki kendine has yakın çekimleri,karakterler arasındaki diyalogların kurgulama üslubu,yakın plan çekimleri,parçalama teknigi ile sahne geçişleri ve seyirciyi altan altan hissettirdigi projeksiyon varlıgı ile seyirciyi içine alan bir film.Liv Ullman'ın gözlerine aralıksız bir buçuk dakika yakın plan yaparken hiç bir şekilde kıpırdamadan durması onun nasıl bir oyuncu oldugunun kanıtı şeklinde.Kişilik ve sanat üzerine enfes sorgulamalar yapan karmaşık bir film Persona...


imza: lukasm

O davin lynch'in mulholland drive' ı düşündüm hemen filmden sonra. Ve ikisini birlikte düşündüğümüzde Lynch mulholland drive ile bizim ingmar bergman'ın persona'sına ilişkin merakımızı gideriyor. Bergman kamerayı bilincimizin sansüründen geçirerek kullanıyor. Zihinsel şiddet, bilinçaltı açıklamaları kameranın üslübunu belirliyor. ve psişik temelde Gustav Jung'un "persona" teriminden hareket ediyor. Film süresince Jung'un terimine bağlı kalınmış. Kişilik bölünmesi konusu aksatılmadan derinşlemesine işleniyor. Sinema'yı ve insanı ciddiye alanların kaçırmamsı gereken çok iyi bir iş çıkarmış Bergman.


imza: gozales

ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo